Prądy diadynamiczne (DDM)
Prądy diadynamiczne (DDM) powstają w wyniku prostowania prądu okresowo zmiennego sinusoidalnego o częstotliwości 50Hz. Opisu ich dokonał lekarz francuski P. Bernard i nazwał je diadynamicznymi. Prądy diadynamiczne wywodzą się z dwóch podstawowych prądów impulsowych o częstotliwości 40 i 100Hz. Przez zastosowanie zmiany tych prądów w odpowiednich stosunkach czasowych, ich modulowanie oraz przerywanie uzyskuje się pozostałe rodzaje prądu.
Prądy DF, CP, LP - działanie przeciwbólowe
DF - zmniejsza napięcie mięśniowe,
CP - zwiększa ukrwienie
CP i LP - izometryczna gimnastyka mięśniowa, przekrwienie i obniżenie napięcia, działanie troficzne wykorzystywane w leczeniu chorób zwyrodnieniowych, zwiększa wchłanianie wysięków i krwiaków w stanach pourazowych
RS, MM - elektrostymulacja - pobudzenie do skurczu mięśni szkieletowych- do elektrostymulacji mięśni zdrowych lub nieznacznie uszkodzonych (nieznaczne niedowłady lub zanik z bezczynności).
WSKAZANIA:
- przewlekłe choroby i następstwa urazów narządu ruchu z towarzyszącym rozlanym bólem
- zespoły bólowe przebiegające ze wzmożonym napięciem mięśni (choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa oraz dyskopatii)
- zespoły bólowe w przebiegu choroby zwyrodnieniowej stawów kręgosłupa:
- bóle okolicy szyjnego odcinka kręgosłupa, potylicy i pasa barkowego
- bóle pleców i kręgosłupa
- zespół rwy kulszowej
- nerwobóle:
- nerwoból splotu barkowego
- nerwoból nerwu międzyżebrowego
- nerwoból nerwu trójdzielnego
- rwa kulszowa w przebiegu choroby dyskowej
- zespoły naczyniowe:
- choroba Raynauda (wczesny okres bez owrzodzeń)
- migrena
- zapalenia okołostawowe:
- stawu ramiennego
- stawu łokciowego
- choroba zwyrodnieniowa stawów
- stany po urazach stawów i mięśni oraz ścięgien
- porażanie obwodowe nerwu twarzowego
- zaniki mięśni z nieczynności: RS lub MM.